ក្រមរដ្ឋប្បវេណី
គន្ថីទី៦៖ ការធានាកាតព្វកិច្ច
ជំពូកទី ៤៖ សិទ្ធិលើការបញ្ចាំ
មាតិកា
ផ្នែកទី ១៖ បទប្បញ្ញត្តិទូទៅ
មាត្រា ៨១៦. អត្ថន័យនៃសិទ្ធិលើការបញ្ចាំ
ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ច មានសិទ្ធិកាន់កាប់វត្ថុដែលបានទទួលពីកូនបំណុល ឬតតិយជនដើម្បីធានាសិទ្ធិលើបំណុលរបស់ខ្លួន និងទទួលការសងចំពោះសិទ្ធិលើបំណុលរបស់ខ្លួនពីវត្ថុនោះដោយមានអាទិភាពជាងម្ចាស់បំណុលផ្សេងទៀត ។
មាត្រា ៨១៧. ឧបាទេសកម្មលើវត្ថុ
១-សិទ្ធិលើការបញ្ជាំអាចអនុវត្តបាន ចំពោះទឹកប្រាក់ឬវត្ថុផ្សេងទៀតដែលអ្នកបង្កើតត្រូវទទួលដោយការលក់ការបាត់បង់ ឬការខូចខាតនូវវត្ថុដែលជាកម្មវត្ថុនៃការបញ្ចាំ ។ ប៉ុន្តែម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចអាចអនុវត្តសិទ្ធិរបស់ខ្លួនបានឡើយ នៅក្រោយពេលដែលទឹកប្រាក់ត្រូវបានបង់ ឬវត្ថុផ្សេងត្រូវបានប្រគល់ទៅឱ្យអ្នកបង្កើត ។
២-បញ្ញត្តិនៃកថាខណ្ឌទី ១ ខាងលើនេះ ត្រូវយកមកអនុវត្តដូចគ្នាផងដែរចំពោះតម្លៃថ្នូរនឹងសិទ្ធិប្រត្យក្សដែលបង្កើតឡើង ដោយអ្នកបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចាំលើវត្ថុដែល ជាកម្មវត្ថុនៃសិទ្ធិលើការបញ្ចាំ ។
មាត្រា ៨១៨. ការបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចាំ និងការប្រគល់វត្ថុជាចាំបាច់
១-សិទ្ធិលើការបញ់ត្រូវកើតឡើង ដោយកូនបំណុល ឬតតិយជនដែលបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចាំនោះ ប្រគល់នូវវត្ថុដែលជាកម្មវត្ថុនៃការបញ្ចាំទៅឱ្យម្ចាស់សិទ្ធិលើការ បញ្ចាំ ។
២-ការប្រគល់ដែលបានកំណត់នៅក្នុងកថាខណ្ឌទី ១ ខាងលើនេះ ត្រូវរាប់បញ្ចូលទាំងការប្រគល់ដោយសង្ខេប ដែលបានកំណត់នៅក្នុងកថាខណ្ឌទី ៣ នៃមាត្រា ២២៩(ការផ្ទេរការកាន់កាប់) នៃក្រមនេះ ។
មាត្រា ៨១៩. ការហាមការកាន់កាប់ដោយផ្ទាល់ ដោយអ្នកបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចាំ
ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំមិនអាចឱ្យ អ្នកបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចនោះកាន់កាប់ដោយ ផ្ទាល់លើវត្ថុបញ្ចាំនោះបានឡើយ ។
មាត្រា ៤២០. ទំហំនៃសិទ្ធិលើបំណុលដែលត្រូវបានធានា
សិទ្ធិលើការបញ្ចត្រូវធានានូវ បាក់ដើមការប្រាក់ ឬបាក់ធានាសងក្នុងករណីមិនគោរពកិច្ចសន្យា សោហ៊ុយដើម្បីអនុវត្តសិទ្ធិលើការបញ្ចាំ សោហ៊ុយដើម្បីថែរក្សាវត្ថុបញ្ចាំព្រមទាំងសំណងនៃការខូចខាតដែលកើតឡើងដោយសារការមិនអនុវត្តកាតព្វកិច្ច ឬវិការៈ កំបាំងនៃវត្ថុបញ្ចាំ ។ ប៉ុន្តែ បញ្ញត្តិនេះមិនត្រូវយកមកអនុវត្តឡើយ ចំពោះករណីដែលមានកំណត់ផ្សេង ក្នុងសកម្មភាពបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចនោះ ។
មាត្រា ៨២១. អានុភាពនៃការឃាត់ទុក
ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំអាចឃាត់ទុកវត្ថុបញ្ចាំបានរហូតដល់ពេល ដែលទទួលការសងចំពោះសិទ្ធិលើបំណុលដែលបានកំណត់នៅក្នុងមាត្រា ៨២០ (ទំហំនៃសិទ្ធិលើបំណុល ដែលត្រូវបានធានា) ខាងលើនេះ ។ ប៉ុន្តែ សិទ្ធិនេះមិនអាចតតាំងចំពោះម្ចាស់បំណុលដែលមានអាទិភាពជាងខ្លួនបានឡើយ ។
មាត្រា ៨២២. សិទ្ធិទទួលការសងពីផលដោយមានអាទិភាព
១-ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចអាចទទួលផលដែលកើតពីវត្ថុបញ្ចាំ និងអាចយកផលនោះមកកាត់សិទ្ធិលើបំណុលរបស់ខ្លួនដោយមានអាទិភាពជាងម្ចាស់បំណុលផ្សេងទៀតបាន ។
២-ផលដែលបានកំណត់នៅក្នុងកថាខណ្ឌទី ១ ខាងលើនេះត្រូវយកមកកាត់ការបាក់នៃសិទ្ធិលើបំណុលជាមុនសិន ហើយប្រសិនបើមានសំណល់ ត្រូវយកទៅកាត់បាក់ដើម ។
មាត្រា ៨២៣.- ករណីយកិច្ចរបស់ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចក្នុងការរក្សាទុកនូវវត្ថុបញ្ចាំ
១-ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំ ត្រូវកាន់កាប់វត្ថុបញ្ចនោះដោយប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងនាម | ជាអ្នកគ្រប់គ្រងដោយសុចរិត ។
២-ប្រសិនបើម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ច បានធ្វើផ្ទុយនឹងបញ្ញត្តិនៃកថាខណ្ទី ១ ខាង លើនេះ កូនបំណុលអាចទាមទាររំលត់សិទ្ធិលើការបញ្ចនោះ បាន ។
មាត្រា ៨២៤. សិទ្ធិទាមទារឱ្យសងសោហ៊ុយរបស់ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំ
១-ប្រសិនបើម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំ បានចេញចំណាយជាចាំបាច់សម្រាប់ការគ្រប់ គ្រង និងថែរក្សាវត្ថុចំពោះវត្ថុបញ្ចាំម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចនោះ អាចទាមទារឱ្យកម្មសិទ្ធិករនៃវត្ថុនោះសងនូវចំណាយនោះវិញ បាន ។
២-ប្រសិនបើម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ច បានចេញចំណាយបង្កើនតម្លៃនៃវត្ថុបញ្ចាំម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំនោះអាចទាមទារ កម្មសិទ្ធិករនៃវត្ថុនោះសងនូវចំណាយទាំងអស់ ដែលខ្លួនបានចេញ ឬសងនូវតម្លៃប្រាក់ដែលកើននោះវិញ តាមការជ្រើសរើសរបស់ខ្លួនបានក្នុងករណីដែលកំណើនតម្លៃនោះនៅតែមាន ។ ប៉ុន្តែ តុលាការអាចកំណត់ពេលសមរម្យដើម្បីសងតាមការទាមទាររបស់កម្មសិទ្ធិករ បាន ។
មាត្រា ៨២៥. អាជ្ញាយុកាលនៃការរំលត់សិទ្ធិលើបំណុល
ការប្រើសិទ្ធិលើការបញ្ចាំ មិនរារាំង ដំណើរការនៃអាជ្ញាយុកាលនៃការរំលត់សិទ្ធិលើបំណុលឡើយ ។
មាត្រា ៨២៦. ការបញ្ចាំបន្ត
១-ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចអាចយកវត្ថុបញ្ចនោះទៅដាក់បញ្ចាំបន្តទៀត បានដោយទទួលការយល់ព្រមពីអ្នកបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចនោះ ដើម្បីធានានូវកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួន ។
២-ក្នុងអំឡុងពេល ដែលមានអត្ថិភាពនៃសិទ្ធិលើការបញ្ចាំម្ចាស់សិទ្ធិនោះអាចយកវត្ថុបញ្ចាំនោះទៅដាក់បញ្ចាំបន្តទៀត ក្រោមការទទួលខុសត្រូវរបស់ខ្លួនបាន ។ ក្នុងករណីនេះ ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបនោះក៏ត្រូវទទួលខុសត្រូវ ចំពោះការខូចខាតដោយប្រធានសក្តិ ដែលមិនអាចកើតមានឡើងប្រសិនបើមិនបានដាក់បញ្ចាំបន្តទេ ។
៣-នៅពេលចែកចំណែកថ្ងៃលក់ដោយបង្ខំនៃវត្ថុបញ្ចាំ ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចបន្តអាចទទួលនូវការសងចំនួនទឹកប្រាក់នៃសិទ្ធិលើបំណុលរបស់ខ្លួនទាំងអស់ ដោយមានកម្រិតនៃចំនួនទឹកប្រាក់ដែលត្រូវចែកចំណែកទៅឱ្យម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំ ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើសិទ្ធិលើបំណុលរបស់ខ្លួនមិនទាន់ ដល់ពេលកំណត់ត្រូវសងទេម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចបន្តគ្រាន់តែអាចទាមទារឱ្យតម្កល់នូវចំនួនទឹកប្រាក់ដែលខ្លួនអាចទទួលការសង បានប៉ុណ្ណោះ ។
មាត្រា ៨២៧. ការហាមកិច្ចសន្យាបញ្ចាំផ្តាច់
បើពុំមានបញ្ញត្តិពិសេសនៅក្នុងក្រមនេះ ឬច្បាប់ផ្សេងទៀតទេអ្នកដែលបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចាំមិនអាចព្រមព្រៀងឱ្យម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំទទួលកម្មសិទ្ធិលើវត្ថុបញ្ចាំ ឬចាត់ចែងវត្ថុបញ្ចាំតាមវិធីផ្សេងពីវិធីដែលច្បាប់បានកំណត់ដោយសកម្មភាពបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចាំ ឬ ដោយកិច្ចសន្យាដែលធ្វើមុនកំណត់ពេលត្រូវសង បានទេ ។
មាត្រា ៨២៨. សិទ្ធិទាមទារសំណងរបស់អ្នកធានាដោយវត្ថុ
ប្រសិនបើអ្នកដែលបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចាំដើម្បីធានាកាតព្វកិច្ចរបស់អ្នកដទៃបានសងចំពោះកាតព្វកិច្ចនោះ ឬបានបាត់បង់នូវកម្មសិទ្ធិលើវត្ថុបញ្ចាំ ដោយសារការ អនុវត្តសិទ្ធិលើការបញ្ចនោះ អ្នកនោះត្រូវមានសិទ្ធិទាមទារសំណងចំពោះកូនបំណុលដោយយោងទៅតាមបញ្ញត្តិស្តីពីការធានា ។
ផ្នែកទី ២៖ ការបញ្ចាំចលនវត្ថុ
មាត្រា ៨២៩. ល័ក្ខខ័ណ្ឌតតាំងនៃសិទ្ធិលើការបញ្ចាំ
ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំចលនវត្ថុ មិនអាចតតាំងសិទ្ធិលើការបញ្ចាំនោះចំពោះតតិយជន បានឡើយ ប្រសិនបើខ្លួនមិនបានកាន់កាប់ជានិរន្តរ៍នូវវត្ថុបញ្ចាំនោះ ។
មាត្រា ៨៣០. ករណីដែលការកាន់កាប់ត្រូវបានដកយក
ក្នុងករណី ដែលម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំចលនវត្ថុត្រូវបានដកយកនូវការកាន់កាប់វត្ថុបញ្ចាំម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចនោះអាចយកវត្ថុបញ្ចមកវិញ បានតាមរយៈបណ្តឹងទាមទារឱ្យប្រ
គល់វត្ថុកាន់កាប់មកវិញ តែប៉ុណ្ណោះ ។
មាត្រា ៨៣១. ការប្រើប្រាស់ និងអាស្រ័យផលពីវត្ថុបញ្ចាំ ដោយម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំ
១-បើពុំមានការយល់ព្រមពីសំណាក់កូនបំណុលទេ ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំមិនអាចប្រើប្រាស់ ឬជួលវត្ថុបញ្ចបានឡើយ ។ ប៉ុន្តែ ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំអាចប្រើប្រាស់បានត្រឹមតែកម្រិតដែលចាំបាច់ក្នុងការរក្សាវត្ថុបនោះ ។
២-បើម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ច បានប្រព្រឹត្តផ្ទុយនឹងបញ្ញត្តិនៃកថាខណ្ឌទី ១ ខាងលើនេះ កូនបំណុលអាចទាមទារឱ្យរំលត់សិទ្ធិលើការបញ្ច បាន ។
មាត្រា ៨៣២. ការអនុវត្តសិទ្ធិលើការបញ្ចាំដោយសង្ខេប
១-ប្រសិនបើម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំចលនវត្ថុមិន បានទទួលការសងចំពោះសិទ្ធិលើបំណុលរបស់ខ្លួនទេម្ចាស់សិទ្ធិនោះអាចទាមទារទៅតុលាការឱ្យយកវត្ថុបញ្ចាំមកសង ផ្ទាល់តែម្តងតាមការវាយតម្លៃរបស់អ្នកវាយតម្លៃបានលុះត្រាតែមានមូលហេតុត្រឹមត្រូវ ។ ក្នុងករណីនេះម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចត្រូវជូនដំណឹងអំពីការទាមទារនោះទៅកូនបំណុល ជាមុន ។
២-ក្នុងករណីដែលបានកំណត់នៅក្នុងកថាខណ្ឌទី ១ ខាងលើនេះ បើចំនួនទឹកប្រាក់ ដែលវាយតម្លៃដោយអ្នកវាយតម្លៃនោះលើសពីចំនួននៃកាតព្វកិច្ច ដែលត្រូវសងម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំចលនវត្ថុត្រូវសងនូវចំនួនទឹកប្រាក់ ដែលនៅសល់ទៅកម្មសិទ្ធិករនៃវត្ថុបញ្ចាំនោះវិញ ។
មាត្រា ៨៣៣. លំដាប់នៃសិទ្ធិលើការបញ្ចាំចលនវត្ថុ
ក្នុងករណីដែលបានបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចាំ លើចលនវត្ថុតែមួយដើម្បីធានាសិទ្ធិលើបំណុលច្រើនលំដាប់នៃសិទ្ធិលើការបញ្ចាំទាំងនោះត្រូវអនុលោមតាមពេលវេលាដែល | បានបង្កើតនោះ ។
ផ្នែកទី ៣៖ ការបញ្ចាំអចលនវត្ថុ
មាត្រា ៨៣៤. សិទ្ធិប្រើប្រាស់ និងអាស្រ័យផលរបស់ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំ
១-ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំអចលនវត្ថុអាចប្រើប្រាស់ និងអាស្រ័យផលពីអចលនវត្ថុ ដែលជាកម្មវត្ថុនៃសិទ្ធិលើការបញ្ចាំ តាមវិធីប្រើប្រាស់នៃអចលនវត្ថុនោះ ។
២-ចំពោះដីដែលសិទ្ធិលើការបញ្ច បានបង្កើតដើម្បីធានាសិទ្ធិលើបំណុលដែលគ្មានពេលកំណត់ ក្នុងករណីដែលម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំច្រើដីនោះដើម្បីធ្វើកសិកម្ម ទោះ បីជាសិទ្ធិលើបំណុលរលត់ដោយការសងក៏ដោយបើរដូវប្រមូលផលពីដំណាំដែលម្ចាស់ សិទ្ធិបំណុលបានសាប ឬដាំពីមុន នឹងដល់នៅក្នុងអំឡុងពេល ១ (មួយ) ឆ្នាំ ក៏ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំអាចប្រើដីនោះ រហូតដល់ពេលដល់រដូវប្រមូលផលនោះ ។
៣-ចំពោះដីដែលសិទ្ធិលើការបញ្ច បានបង្កើតដើម្បីធានាសិទ្ធិលើបំណុលដែលមានពេលកំណត់ក្នុងករណីដែលម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំច្រើដីនោះដើម្បីធ្វើកសិកម្មទោះ វីជាសិទ្ធិលើបំណុលរលត់ដោយការសងនៅមុនពេលកំណត់ក៏ដោយបើរដូវប្រមូលផល ឥដំណាំដែលម្ចាស់សិទ្ធិបំណុលបានសាប ឬដាំពីមុន នឹងដល់នៅក្នុងអំឡុងពេល ១ (មួយ) ឆ្នាំ ក៏ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចអាចប្រើដីនោះរហូតដល់ពេលដល់រដូវប្រមូលផលនោះ ។ ប៉ុន្តែ ទោះបីជារដូវប្រមូលផលនោះ នឹងដល់នៅក្នុងអំឡុងពេល ១ (មួយ) ឆ្នាំ ក្រោយការសងនៅមុនពេលកំណត់ក៏ដោយបើរដូវប្រមូលផលនោះ នឹងដល់ក្រោយ ពេលកំណត់នៃការសងកាតព្វកិច្ចម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំ ត្រូវប្រគល់ដីវិញភ្លាមក្រោយពេលទទួលការសង ។
មាត្រា ៨៣៥. បន្ទុកសោហ៊ុយគ្រប់គ្រង
ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំអចលនវត្ថុត្រូវចេញសោហ៊ុយគ្រប់គ្រង និងត្រូវទទួលបន្ទុកផ្សេងៗចំពោះអចលនវត្ថុនោះ ។
មាត្រា ៨៣៦. ការប្រាក់នៃសិទ្ធិលើបំណុល
ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំអចលនវត្ថុ មិនអាចទាមទារការបាក់នៃសិទ្ធិលើបំណុលរបស់ខ្លួនបានទេ ។
មាត្រា ៨៣៧. អានុភាពនៃការសន្យាពិសេស
បញ្ញត្តិនៃមាត្រា ៨៣៤ (សិទ្ធិប្រើប្រាស់ និងអាស្រ័យផលរបស់ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំ) មាត្រា ៨៣៥ (បន្ទុកសោហ៊ុយគ្រប់គ្រង) និងមាត្រា ៨៣៦ (ការប្រាក់នៃសិទ្ធិលើបំណុល) ខាងលើនេះមិនត្រូវយកមកអនុវត្តឡើយ ចំពោះករណីដែលមានការសន្យាពិសេសនៅក្នុងសកម្មភាពបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចាំ ។
មាត្រា ៨៣៨. អំឡុងពេលដែលមានអត្ថិភាព
១-អំឡុងពេល ដែលមានអត្ថិភាពនៃសិទ្ធិលើការបញ្ចាំអចលនវត្ថុមិនអាចលើសពី ៥ (ប្រាំ) ឆ្នាំ បានឡើយ។ ប្រសិនបើបានបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចាំអចលនវត្ថុលើសពីអំឡុងពេលនេះអំឡុងពេលត្រូវបន្ថយមកត្រឹម ៥ (ប្រាំ) ឆ្នាំ ។
២-កិច្ចសន្យាបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចាំអចលនវត្ថុអាចធ្វើបន្តទៀតបាន ។ ប៉ុន្តែ អំឡុងពេលនៃការបន្តនេះមិនអាចធ្វើឱ្យលើសពី ៥ (ប្រាំ) ឆ្នាំ គិតចាប់ពីពេលបន្តបានឡើយ ។
មាត្រា ៨៣៩. ការអនុវត្តដូចគ្នា តាមបញ្ញត្តិស្តីពីហ៊ីប៉ូតែក
ក្រៅពីបញ្ញត្តិនៃផ្នែកទី ៣ (ការបញ្ចាំអចលនវត្ថុ) នេះបញ្ញត្តិនៃជំពូកទី ៥ (ហ៊ីប៉ូតែក) ត្រូវយកមកអនុវត្តដូចគ្នាផងដែរចំពោះការបញ្ចាំអចលនវត្ថុ ។
ផ្នែកទី ៤៖ ការបញ្ចាំសិទ្ធិ
មាត្រា ៨៤០. កម្មវត្ថុនៃការបញ្ចាំសិទ្ធិ
១-សិទ្ធិលើការបញ្ចាំអាចមានកម្មវត្ថុជាសិទ្ធិលើទ្រព្យសម្បត្តិបាន ។
២-ក្រៅពីបញ្ញត្តិនៃផ្នែកទី៤ (ការបញ្ចាំសិទ្ធិ) នេះបញ្ញត្តិនៃផ្នែកទី ២ (ការបញ្ចាំចលនវត្ថុ) និងផ្នែកទី ៣ (ការបញ្ចាំអចលនវត្ថុ) ត្រូវយកមកអនុវត្តដូចគ្នាផងដែរចំពោះសិទ្ធិលើការបញ្ចាំដែលបានកំណត់នៅក្នុងកថាខណ្ឌទី ១ ខាងលើនេះ ។
មាត្រា ៨៤១. ល័ក្ខខ័ណ្ឌតតាំងនៃសិទ្ធិលើការបញ្ចាំសិទ្ធិលើបំណុលដែលមានកំណត់ឈ្មោះ
១-ក្នុងករណីដែលយកសិទ្ធិលើបំណុល ដែលមានកំណត់ឈ្មោះមកធ្វើជាកម្មវត្ថុនៃសិទ្ធិលើការបញ្ចាំសិទ្ធិលើការបញ្ចនេះ មិនអាចតតាំងចំពោះកូនបំណុលទី៣ និងតតិយជនផ្សេងទៀតបានឡើយ លើកលែងតែករណីដែលបានជូនដំណឹងអំពីការបង្កើតសិទ្ធិលើការបញ្ចាំដល់កូនបំណុលទី ៣ ឬមានការយល់ព្រមពីកូនបំណុលទី ៣ នោះ ។
២-ការជូនដំណឹង ឬការយល់ព្រមដែលបានកំណត់នៅក្នុងកថាខណ្ឌទី ១ ខាង លើនេះ មិនអាចតតាំងចំពោះតតិយជន ក្រៅពីកូនបំណុលទី ៣ បានឡើយ ប្រសិនបើមិនបានធ្វើឡើងដោយលិខិតដែលមានកាលបរិច្ឆេទស្ថាពរ ។
មាត្រា ៤៤២. ការអនុវត្តសិទ្ធិលើការបដោយប្រមូលសិទ្ធិលើបំណុល
១-ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចអាចប្រមូលសិទ្ធិលើបំណុល ដែលជាកម្មវត្ថុនៃសិទ្ធិលើការបញ្ចាំបាន ។
២-ប្រសិនបើកម្មវត្ថុនៃសិទ្ធិលើបំណុលជាប្រាក់ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំអាចប្រមូលសិទ្ធិលើបំណុល ត្រឹមតែភាគដែលស្មើនឹងចំនួនប្រាក់នៃសិទ្ធិលើបំណុលរបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ ។
៣-ក្នុងករណីដែលបានកំណត់នៅក្នុងកថាខណ្ឌទី ២ ខាងលើនេះ បើកំណត់ពេលត្រូវសងនៃសិទ្ធិលើបំណុល បានមកដល់មុនកំណត់ពេលត្រូវសងនៃសិទ្ធិលើបំណុលរបស់ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចនេះអាចឱ្យកូនបំណុលទី ៣ តម្កល់ប្រាក់សងនេះបាន ។ ក្នុងករណីនេះ សិទ្ធិលើការបញ្ចាំមានអត្ថិភាពលើប្រាក់តម្កល់នោះ ។
៤-ប្រសិនបើកម្មវត្ថុនៃសិទ្ធិលើបំណុលមិនមែនជាបាក់ទេ ម្ចាស់សិទ្ធិលើការបញ្ចាំមានសិទ្ធិលើការបញ្ចលើវត្ថុដែលខ្លួនបានទទួលជាការសង ។
Lawkh 