ចលនវត្ថុ (movable) សំដៅដល់វត្ថុទាំងឡាយក្រៅពីអចលនវត្ថុ។
ប្រភព៖ សទ្ទានុក្រមពាក្យច្បាប់ ខ្មែរ អង់គ្លេស បារាំង ផ្នែករដ្ឋប្បវេណី និងនីតិវិធីរដ្ឋប្បវេណី រៀបចំដោយគណៈកម្មការបណ្ឌិត្យសភាទទួលបន្ទកអនុម័តពាក្យច្បាប់ របស់ទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្រ្តីបោះពុម្ពលើកទី១ ឆ្នាំ ២០០៧, ទំ. ៥។
✍សម្រង់មាត្រាមួយចំនួននៃក្រមរដ្ឋប្បវេណី៖
មាត្រា ១៨៦.-ការជាប់គ្នារវាងចលនវត្ថុ និងអចលនវត្ថុ
ក្នុងករណីដែលចលនវត្ថុបានក្លាយជាផ្នែកមួយនៃអចលនវត្ថុ ដោយភ្ជាប់ជាមួយនឹងអចលនវត្ថុនោះកម្មសិទ្ធិលើអចលនវត្ថុនោះ ត្រូវមានអានុភាពទៅលើចលនវត្ថុនោះផងដែរ លើកលែងតែមានបញ្ញត្តិនៃច្បាប់ ឬការព្រមព្រៀងពិសេស។ ក្នុងករណីនេះអ្នកដែលបានបាត់បង់កម្មសិទ្ធិលើចលនវត្ថុអាចទាមទារប្រាក់សំណងបានតាមបញ្ញត្តិស្តីពី សេចក្តីចម្រើនដោយឥតហេតុតែមិនអាចទាមទារឱ្យធ្វើបដិទានបានឡើយ។
មាត្រា ១៨៧.- លទ្ធកម្មនៃកម្មសិទ្ធិលើចលនវត្ថុ
កម្មសិទ្ធិលើចលនវត្ថុអាចត្រូវបានធ្វើលទ្ធកម្មដោយកិច្ចសន្យា សន្តតិកម្ម និងហេតុដែលបានកំណត់នៅក្នុងផ្នែកទី ៤ (លទ្ធកម្មនៃកម្មសិទ្ធិ) នេះព្រមទាំងតាមបញ្ញត្តិនៃក្រមនេះ ឬ ច្បាប់ផ្សេង។
មាត្រា ១៨៨.- កម្មសិទ្ធិនៃចលនវត្ថុគ្មានម្ចាស់
ចលនវត្ថុដែលគ្មានម្ចាស់ ត្រូវជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នកកាន់កាប់វត្ថុនោះមុនគេ ដោយ មានឆន្ទៈយកជាកម្មសិទ្ធិ។ ប៉ុន្តែ បញ្ញត្តិនេះមិនត្រូវយកមកអនុវត្តឡើយចំពោះករណីដែលមានបញ្ញត្តិពិសេសនៅក្នុងច្បាប់ ឬបទដ្ឋានគតិយុត្ត ស្តីពីការការពារសត្វព្រៃ។